Handel na rynkach instrumentów pochodnych: czym są finansowe instrumenty pochodne?

Na krajobraz globalnych rynków tradingowych składa się szeroka gama produktów i instrumentów finansowych. Zaznajomienie się z ich specyfiką to klucz do wypracowania strategii przez początkującego tradera. Jednym z popularnych sektorów rynku są tzw. instrumenty pochodne – ale czym właściwie one są i jak działają?

Czym jest instrument pochodny?

Na instrumenty pochodne, stanowiące jeden z filarów współczesnych rynków finansowych, składa się szeroki wachlarz instrumentów finansowych, których wycena jest uzależniona od wyników aktywów bazowych, grup aktywów lub wskaźników referencyjnych. Te skomplikowane instrumenty finansowe, mające charakter kontraktów zawieranych pomiędzy dwiema lub więcej stronami, ze względu na miejsce obrotu można podzielić na instrumenty giełdowe i pozagiełdowe (ang. over-the-counter, OTC).

Instrumenty pochodne są przede wszystkim środkiem kontroli ryzyka, oferującym zarówno możliwość zabezpieczenia się przed potencjalnymi stratami, jak i spekulowania na zmianach cen na rynkach z nadzieją na wypracowanie zysku. Celem stosowania instrumentów pochodnych – z uwagi na ich charakter – jest transfer ryzyka od podmiotów stroniących od ryzyka do tych, które są bardziej skłonne do jego podjęcia w nadziei na wyższe zyski.

Instrumenty pochodne mogą przybierać różne formy, od kontraktów futures i forward po opcje i swapy. Poszczególne typy instrumentów pochodnych różnią się charakterystyką i zastosowaniami. Inwestorzy i instytucje mogą więc korzystać z całego wachlarza różnorodnych instrumentów finansowych.

Dynamika notować instrumentów pochodnych odzwierciedla wahania cen odpowiednich aktywów bazowych. Do aktywów tych zaliczają się akcje, obligacje, towary, waluty, stopy procentowe czy indeksy giełdowe. Wycena kontraktów pochodnych podlega wahaniom stosownie do zmian cen aktywów bazowych.

Jedną z podstawowych funkcji instrumentów pochodnych jest hedging, czyli ograniczanie ekspozycji na czynniki ryzyka rynkowego. Przykładowo: spółka może wykorzystywać instrumenty pochodne do zabezpieczania się przed wahaniami cen towarów, dbając w ten sposób o stabilność kosztów operacyjnych.

I odwrotnie: instrumenty pochodne mogą stanowić doskonałe narzędzie spekulacyjne, dzięki któremu inwestorzy mogą czerpać zyski z antycypowanych przez nich wahań cen. Zajmując pozycje na rynku instrumentów pochodnych w oparciu o prognozy trendów cen poszczególnych aktywów, inwestorzy mogą potencjalnie zwiększyć swoje zyski. Jednak ów spekulacyjny charakter instrumentów pochodnych w sposób nierozerwalny wiąże się z podwyższonym ryzykiem – zastosowanie dźwigni finansowej może bowiem przełożyć się na większe zyski lub straty.

Dźwignia finansowa, narzędzie obecne przy wielu instrumentach pochodnych, może zwielokrotnić zarówno potencjalne zyski, jak i ewentualne straty. Choć więc dźwignia finansowa zwiększa potencjalny zysk z inwestycji w instrumenty pochodne, to jednocześnie w większym stopniu naraża inwestorów na wahania cen na rynkach. W związku z tym, w przypadku dokonywania transakcji na lewarowanych instrumentach pochodnych, należy bezwzględnie przestrzegać zasad zarządzania ryzykiem.

W świecie handlu instrumentami pochodnymi kluczowymi platformami umożliwiającymi uczestnikom rynku zawieranie transakcji są specjalistyczne giełdy, np. Chicago Mercantile Exchange (CME). Giełdy te są gwarantem płynności i transparentności, ułatwiając sprawny obrót kontraktami pochodnymi przez najróżniejszych uczestników rynku.

Pomimo potencjalnych korzyści, jakie oferują instrumenty pochodne, trzeba pamiętać, że pozagiełdowe instrumenty pochodne niosą ze sobą dodatkową niepewność i ryzyko – w szczególności w odniesieniu do kontrahenta. W transakcjach pozagiełdowych kontrahenci są narażeni na ryzyko niewywiązania się ze zobowiązań przez drugą stronę transakcji. Aby ograniczyć to ryzyko, inwestorzy mogą sięgać po rozmaite instrumenty pochodne, np. kontrakty walutowe futures i swapy. W ten sposób zabezpieczają się przed potencjalnymi stratami z tytułu niewywiązania się kontrahenta ze swoich zobowiązań.

Instrumenty pochodne stanowią odzwierciedlenie zróżnicowanego charakteru rynków finansowych, a obrót nimi może być sposobem na skuteczne zarządzanie ryzykiem, spekulację na zmianach cen i optymalizację strategii inwestycyjnych. Jednak aby skutecznie poruszać się w środowisku instrumentów pochodnych, należy dogłębnie zapoznać się ze skomplikowaną dynamiką rynku instrumentów pochodnych i w sposób sumienny podejść do kwestii zarządzania ryzykiem.

Handel finansowymi instrumentami pochodnymi

Podobnie jak ma to miejsce w innych sektorach rynków finansowych, zarówno same instrumenty pochodne, jak i metody obrotu nimi mogą być różne, a ich pełne poznanie wymaga poświęcenia dużej ilości czasu. Przyjrzyjmy się im bliżej:

Rynek instrumentów pochodnych – wprowadzenie

Rynek instrumentów pochodnych obejmuje rozległy ekosystem instrumentów finansowych, na który składają się zarówno pozagiełdowe instrumenty pochodne (OTC), jak i kontrakty giełdowe. Wartość każdego z nich jest skorelowana z wyceną aktywów bazowych. W przeciwieństwie do tradycyjnych rynków, rynek instrumentów pochodnych nie jest fizycznie ograniczony – jest to bowiem zdecentralizowana sieć transakcji o zasięgu globalnym.

Głównymi funkcjami rynku instrumentów pochodnych, integralnego dla funkcjonowania globalnego systemu finansowego są: zabezpieczanie się przed ryzykiem, spekulacja na zmianach cen oraz optymalizacja strategii inwestycyjnych. Kluczową rolę w obrocie instrumentami pochodnymi odgrywają znane giełdy, takie jak Chicago Mercantile Exchange (CME) i Intercontinental Exchange (ICE).

CME, jedna z najstarszych giełd na świecie, oferuje szeroki wachlarz instrumentów pochodnych, w tym m.in. kontrakty futures i opcje na towary i sektory. Warto zauważyć, że oferta giełdy obejmuje sektor rolniczy oraz sektor towarów miękkich. Uczestnicy rynku zyskują w ten sposób szereg możliwości w zakresie hedgingu i spekulacji.

ICE również może pochwalić się kompleksową ofertą produktów pochodnych, od walut obcych po towary i nie tylko. Giełda ICE Futures Europe, wcześniej znana jako LIFFE, jest jednym z filarów brytyjskiego krajobrazu finansowego. Na giełdzie tej obraca się opcjami i kontraktami futures, głównie na ropę Brent (EB), co odpowiada potrzebom inwestorów poszukujących ekspozycji na rynki energii.

Rynek instrumentów pochodnych to dynamiczny ekosystem charakteryzujący się szerokim wachlarzem możliwości, płynnością oraz globalnym zasięgiem. Dzięki giełdom takim jak CME i ICE, uczestnicy rynku zyskują dostęp do niezliczonych instrumentów pochodnych, dzięki czemu mogą skutecznie lawirować na tym dynamicznym rynku, zabezpieczać się przed ryzykiem i wykorzystywać możliwości inwestycyjne w obrębie różnych klas aktywów i w różnych regionach geograficznych. Przyjrzyjmy się teraz dwóm głównym rodzajom instrumentów pochodnych: pozagiełdowym instrumentom pochodnym (OTC) i giełdowym instrumentom pochodnym:

Pozagiełdowe instrumenty pochodne

Pozagiełdowe instrumenty pochodne (OTC), w przeciwieństwie do giełdowych instrumentów pochodnych, są kontraktami finansowymi zawieranymi zamówienie z myślą o spełnieniu określonych wymagań zaangażowanych stron. W przeciwieństwie do swoich giełdowych odpowiedników, pozagiełdowe instrumenty pochodne działają w sposób bardziej zdecentralizowany — charakteryzuje je niski poziom pośrednictwa i regulacji.

Pozagiełdowe instrumenty pochodne, takie jak kontrakty forward, swapy czy opcje egzotyczne, są umowami negocjowanymi prywatnie pomiędzy kontrahentami, często za pośrednictwem brokerów. Pomimo faktu, że pozagiełdowe instrumenty pochodne oferują rozwiązania dostosowane do indywidualnych potrzeb, to brak ujednoliconych kryteriów obrotu odbija się negatywnie na ich transparentności i płynności. Ponadto brak scentralizowanej izby rozliczeniowej naraża kontrahentów na podwyższone ryzyko kredytowe – nie istnieje bowiem podmiot, który stałby na straży wypełnienia zobowiązań umownych.

Podsumowując, pozagiełdowe instrumenty pochodne stanowią elastyczne rozwiązanie w zakresie zarządzania ryzykiem i ekspozycją. Strony takiego kontraktu mogą dostosować go do swoich indywidualnych potrzeb. Elastyczność ta jest jednak nierozerwalnie związana z ryzykiem, w tym również ryzykiem kredytowym i potencjalnymi problemami z płynnością. Jak na dłoni widać więc, jak ważne w przypadku zawierania transakcji na pozagiełdowych instrumentach pochodnych jest przeprowadzenie dokładnej analizy due diligence i odpowiednie zabezpieczenie się przed ryzykiem.

Giełdowe instrumenty pochodne

Giełdowy instrument pochodny to kontrakt finansowy notowany i będący przedmiotem transakcji na giełdzie podlegającej odpowiednim regulacjom i oferującej ustrukturyzowane i objęte nadzorem środowisko obrotu. Giełdowe instrumenty pochodne, w przeciwieństwie do instrumentów pozagiełdowych, oferują szereg unikalnych korzyści, takich jak standaryzacja, duża płynność i mniejsze ryzyko niewywiązania się kontrahenta ze zobowiązań.

Do najbardziej znanych giełdowych instrumentów pochodnych należą kontrakty futures i opcje, które pozwalają inwestorom zabezpieczyć się przed ryzykiem oraz dokonywać spekulacji na różnych aktywach finansowych, takich jak towary, akcje, waluty i stopy procentowe.

Ww. instrumenty pochodne rozliczane są za pośrednictwem izby rozliczeniowej, np. Options Clearing Corporation (OCC) lub Commodity Futures Trading Commission (CFTC), co daje uczestnikom rynku poczucie bezpieczeństwa. Proces rozliczeniowy, gwarantujący wywiązanie się ze zobowiązań umownych, zmniejsza ryzyko inwestycyjne.

Giełdowe instrumenty pochodne, w tym opcje i kontrakty futures, są przedmiotem obrotu na regulowanych giełdach, takich jak Chicago Mercantile Exchange (CME), International Securities Exchange (ISE), Intercontinental Exchange (ICE) czy giełda LIFFE w Londynie. Dzięki nadzorowi regulacyjnemu i odpowiedniej strukturze rynku inwestorzy zyskują większą transparentność i ochronę, co sprawia, że giełdowe instrumenty pochodne są dostępne dla szerszego grona inwestorów, w tym również inwestorów detalicznych.

Jedną ze znaczących zalet giełdowych instrumentów pochodnych są ustandaryzowane warunki ich obrotu, co upraszcza zawieranie transakcji. Dzięki standaryzacji inwestorzy mogą łatwo uzyskać kluczowe informacje na temat danego kontraktu, tj. dane nt. jego wartości, ilości i zbywalności. Co więcej, giełdowe instrumenty pochodne cechują się elastycznością w zakresie wielkości kontraktów, co sprawia, że mogą być nabywane przez inwestorów dysponujących różną wielkością kapitału, np. za pośrednictwem minikontraktów.

Ponadto, w przypadku giełdowych instrumentów pochodnych ryzyko niewywiązania się kontrahenta z zobowiązań jest niskie, ponieważ to giełda jest stroną każdej transakcji. Takie rozwiązanie daje pewność, że kontrahenci wywiążą się ze swoich zobowiązań.

Inną charakterystyczną cechą giełdowych instrumentów pochodnych jest mechanizm wyceny rynkowej, w ramach którego zyski i straty wyliczane są codziennie. Dzięki temu inwestorzy utrzymują kapitał w kwocie wystarczającej do pokrycia ewentualnych strat, co chroni rynek przed niestabilnością.

Obrót giełdowymi instrumentami pochodnymi odbywa się na regulowanym, ustandaryzowanym i przejrzystym rynku, dzięki czemu inwestorzy mogą skutecznie zarządzać ryzykiem, spekulować na zmianach cen i optymalizować swoje strategie inwestycyjne. Taki stan rzeczy przyczynia się do zwiększenia wydajności i poprawy integralności globalnego systemu finansowego.

Rodzaje instrumentów pochodnych

Wśród najpopularniejszych rodzajów instrumentów pochodnych wymienić można kontrakty futures, forward, swapy czy opcje. Każdy z nich służy innym celom w zakresie zarządzania ryzykiem i optymalizacji strategii inwestycyjnych. Poniżej omawiamy wybrane kategorie instrumentów pochodnych.

Kontrakty CFD

Jednym z najpopularniejszych instrumentów pochodnych są kontrakty na różnice kursowe (CFD). Kontrakty CFD umożliwiają handel różnymi aktywami finansowymi bez konieczności wchodzenia w ich posiadanie. Mówiąc w skrócie, wartość kontraktów CFD odzwierciedla wycenę instrumentów bazowych notowanych na globalnych rynkach finansowych. Dzięki temu inwestorzy mogą spekulować na zmianach cen danego instrumentu bazowego bez konieczności wchodzenia w jego posiadanie.

Kontrakty CFD, wprowadzone w latach 90., były początkowo instrumentem wykorzystywanym przez fundusze hedgingowe. Wkrótce potem zostały udostępnione także klientom detalicznym za pośrednictwem internetowych platform tradingowych. Obecnie firmy takie jak Plus500 dają możliwość handlu kontraktami CFD na różnych rynkach – w tym na indeksach, akcjach i rynku Forex – za pośrednictwem intuicyjnych platform internetowych.

Transakcje CFD polegają na zawieraniu przez strony umów z brokerem na obrót różnicą w cenie bazowego instrumentu finansowego w okresie od otwarcia kontraktu do jego zamknięcia. Traderzy spekulują na zmianach cen, dążąc do czerpania zysków z trafnych prognoz, ale też ryzykując stratą, w przypadku gdyby zmiana cen okazała się niekorzystna.

Traderzy mogą „zajmować pozycję długą” poprzez otwarcie pozycji Kupna na kontrakcie CFD lub „pozycję krótką” poprzez otwarcie pozycji Sprzedaży na kontrakcie CFD. Dzięki temu mogą czerpać zyski zarówno z wzrostów, jak i ze spadków cen, i to bez konieczności posiadania instrumentu bazowego. Handel kontraktami CFD oferuje szereg korzyści, m.in. niską kwotę depozytu minimalnego, brak kosztów przechowywania czy możliwość krótkiej sprzedaży.

Nieodłącznym elementem handlu kontraktami CFD jest jednak ryzyko, wynikające m.in. z wolatywności rynku i mechanizmu dźwigni finansowej. Wykorzystanie dźwigni finansowej zwiększa zarówno potencjalne zyski, jak i możliwe straty, co wiąże się z koniecznością utrzymywania przez traderów depozytu zabezpieczającego na odpowiednim poziomie celem pokrycia ewentualnych strat. Stosowne wymagania dotyczące depozytu zabezpieczającego, obejmujące zarówno kwotę depozytu początkowego, jak i depozytu obowiązkowego, określają kwotę kapitału potrzebną do otwarcia oraz utrzymania pozycji na kontrakcie CFD.

Pomimo ryzyka, handel kontraktami CFD cieszy się popularnością ze uwagi na elastyczność i perspektywę zysków. Aby skutecznie ograniczyć ryzyko, traderzy powinni poznać specyfikę obrotu kontraktami CFD i zainteresować się usługami profesjonalnego doradztwa. Plus500 udostępnia bezpłatne zasoby edukacyjne, w tym filmy i artykuły, z których traderzy mogą czerpać wiedzę niezbędną do sprawnego działania na rynkach.

Kontrakty futures

Handel kontraktami futures, często wskazywany jako jedna z najstarszych form tradingu, sięga swoimi korzeniami czasów starożytnych. Istnieją dowody historyczne wskazujące na to, że kontraktami futures handlowano na japońskim rynku ryżowym Dōjima w 1697 roku. Kontrakty futures, stanowiące podstawę handlu futures, to umowy między dwiema stronami na zakup lub sprzedaż wybranego składnika aktywów, np. towaru, waluty lub indeksu, po z góry określonej cenie i w określonym terminie w przyszłości.

W ramach kontraktu futures jedna ze stron zgadza się na zakup instrumentu bazowego, a druga zobowiązuje się do jego sprzedaży w określonym terminie i po określonej cenie, niezależnie od sytuacji rynkowej. Warto zauważyć, że traderzy nie muszą płacić pełnej ceny danego składnika aktywów z góry; wystarczy, że wpłacą ułamek sumy określany jako depozyt zabezpieczający. Wysokość depozytu jest różna dla różnych składników aktywów i zależy od szeregu innych czynników.

Giełdy kontraktów terminowych są miejscem, w którym odbywa się kupno i sprzedaż aktywów bazowych z terminem realizacji w przyszłości. Rynki te oferują dostęp do szerokiego wachlarza globalnych instrumentów finansowych, w tym m.in. towarów, par walutowych, stóp procentowych czy indeksów. Historia rynku kontraktów terminowych sięga wielu wieków wstecz, zaś ich współczesne wersje można odnaleźć w XIX-wiecznym Chicago w formie Chicago Mercantile Exchange (CME), wiodącej giełdy kontraktów terminowych.

Obecnie kluczowe role w procesie organizacji handlu kontraktami futures odgrywają takie giełdy jak New York Mercantile Exchange (NYMEX) i Chicago Board of Trade (CBoT). Platformy takie jak Plus500* oferują dostęp do głównych giełd kontraktów terminowych na świecie, w tym EUREX, NYMEX i nie tylko.

Kontrakty futures klasyfikuje się jako kontrakty pochodne, ponieważ ich wycena opiera się na wartości instrumentu bazowego. I właśnie dlatego określa się je mianem instrumentów pochodnych – instrumentów pozwalających spekulować na zmianach cen i zabezpieczać się przed ryzykiem, jakie ciąży na instrumentach bazowych. Podsumowując, dzięki kontraktom futures traderzy mogą angażować się w handel na wielu różnych rynkach finansowych i efektywnie zarządzać swoim portfelem inwestycyjnym.

*Plus500 nie oferuje handlu kontraktami futures we wszystkich jurysdykcjach.

Kontrakty forward

Kontrakty forward, znane również jako kontrakty terminowe forward, działają na podobnych zasadach jak kontrakty futures, z tą różnicą, że obrót nimi odbywa się wyłącznie na rynku pozagiełdowym. W przeciwieństwie do standardowych kontraktów futures kontrakty te cechują się elastycznością – kupujący i sprzedający mogą określać parametry, rozmiary transakcji i zasady rozliczeń tak, by odpowiadały ich indywidualnym potrzebom. Jednak taka możliwość personalizacji wiąże się również z wyższym poziomem ryzyka w odniesieniu do kontrahenta, co wynika w braku odpowiedniego nadzoru giełdowego.

W przypadku kontraktów forward istotnym czynnikiem ryzyka jest możliwość, że jedna ze stron nie wywiąże się ze swoich zobowiązań określonych w kontrakcie. W przypadku niewypłacalności lub niewywiązania się z umowy przez jedną ze stron, druga strona może ponieść straty lub nie mieć możliwości wyegzekwowania warunków umowy.

Dodatkowo, po zawarciu kontraktu forward, każda ze stron może zrównoważyć swoje pozycje za pośrednictwem kolejnych kontrahentów. Ta elastyczność pozwala dodatkowo zabezpieczyć się przed ryzykiem, ale jednocześnie podnosi stopień złożoności instrumentu, a także zwiększa potencjalne ryzyko związane z kontrahentem, ponieważ stronami kontraktu jest większa liczba traderów.

Podsumujmy: kontrakty typu forward charakteryzują się elastycznością i możliwością dostosowania do indywidualnych potrzeb. Są jednak obciążone ryzykiem związanym z niemożnością wywiązania się z jego warunków przez kontrahenta, co z kolei wymaga od uczestników rynku pozagiełdowych instrumentów pochodnych dokładnej oceny ryzyka i umiejętnego zarządzania tymże.

Swapy

Swap to rodzaj finansowego kontraktu pochodnego, w którym dwie strony dokonują wymiany przepływów pieniężnych lub też zobowiązań z tytułu różnych instrumentów finansowych. Zwykle swapy dotyczą strumieni płatności powiązanych z nominalną kwotą kapitału, takich jak pożyczka lub obligacja. Wachlarz instrumentów bazowych jest jednak bardzo szeroki. Co ważne, sama kwota główna zwykle pozostaje niezmienna przez cały okres obowiązywania umowy swapowej.

W swapie każdy przepływ pieniężny odpowiada jednej stronie kontraktu. Na jedną część swapu składają się zazwyczaj stałe przepływy pieniężne; druga zaś opiera się na zmiennych przepływach pieniężnych powiązanych np. z referencyjnymi stopami procentowymi, zmiennymi kursami wymiany walut czy wyceną indeksów.

Najbardziej popularnym typem swapów są swapy stóp procentowych. W przeciwieństwie do standardowych instrumentów pochodnych znajdujących się w obrocie giełdowym, swapy są niestandardowymi kontraktami zawieranymi poza rynkiem regulowanym (OTC) pomiędzy przedsiębiorstwami lub instytucjami finansowymi. Inwestorzy detaliczni zazwyczaj nie angażują się w transakcje swap ze względu na ich złożoność i specyficzny charakter. Kontrakty swap są bowiem skrojone pod konkretne potrzeby zainteresowanych stron.

Opcje

Opcja to instrument finansowy bazujący na wycenie papierów wartościowych, takich jak akcje, indeksy czy fundusze ETF. W przeciwieństwie do kontraktów futures, opcje dają prawo – ale nie obowiązek – kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego, w zależności od rodzaju zawieranego kontraktu. Do każdego kontraktu opcyjnego przypisana jest z góry określona data wygaśnięcia – termin, przed upływem którego posiadacz opcji musi podjąć decyzję o jego ewentualnym wykonaniu kontraktu.

Cena nabycia lub sprzedaży danego składnika aktywów nazywana jest ceną wykonania. Obrót opcjami odbywa się zazwyczaj za pośrednictwem brokerów internetowych lub detalicznych. Opcje dają kupującym prawo, ale nie obowiązek, zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego po z góry określonej cenie i w określonym terminie. Opcje kupna (inaczej: opcje call) i opcje sprzedaży (inaczej: opcje put) są fundamentem różnych strategii opartych na opcjach, których celem jest hedging, generowanie zysków oraz spekulacja. Obrót opcjami może służyć zarówno hedgingowi, jak i spekulacji. Traderzy obracający opcjami mają do dyspozycji szeroki wachlarz strategii, od prostych po bardziej skomplikowane.

Instrumenty pochodne: zalety i zagrożenia

Instrumenty pochodne, jak każdy inny instrument finansowy, odznaczają się określonymi zaletami i wadami.

Zalety instrumentów pochodnych

• Gwarancja niezmiennej ceny: Obrót instrumentami pochodnymi odbywa się po z góry ustalonych cenach, dzięki czemu firmy mają gwarancję, że cena transakcji nie ulegnie zmianie. Dzięki temu są mniej narażone na wahania cen aktywów bazowych.


• Skuteczny hedging: Instrumenty pochodne są skutecznymi instrumentami zabezpieczającymi: interesariusze mogą chronić się przed niekorzystnymi zmianami stóp procentowych, notowań walut i innych zmiennych rynkowych, minimalizując w ten sposób ryzyko rynkowe.


• Ograniczanie ryzyka: Instrumenty pochodne stanowią mechanizm zabezpieczający przed nieprzewidywalnymi zmianami cen –handel nimi ogranicza ryzyko, jakie wiąże się z wolatywnością na rynkach.


• Opłacalność: Instrumenty pochodne, skuteczne w procesie zarządzania ryzykiem, często cechują się stosunkowo niskimi kosztami. Stanowią przez to atrakcyjny wybór dla firm poszukujących skutecznych strategii w zakresie zarządzania ryzykiem.


• Handel z depozytem zabezpieczającym: Nabycie instrumentów pochodnych odbywa się zazwyczaj z wykorzystaniem depozytu zabezpieczającego. Oznacza to, że inwestorzy wykorzystują na poczet transakcji dodatkowe, „pożyczone” środki, co może przekładać się na wyższą opłacalność transakcji i wyższe zyski.

Wady instrumentów pochodnych

• Problemy z wyceną: Jedną z głównych wad instrumentów pochodnych jest trudność w ich dokładnej wycenie, która opiera się na wynikach aktywów bazowych. W związku z tym wycena instrumentów pochodnych jest procesem złożonym i o dużym stopniu niepewności.


• Ryzyko związane z kontrahentami: Obrót pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi pociąga za sobą ryzyko związane z kontrahentem. Stopień takiego ryzyka jest trudny do przewidzenia i oszacowania. Strony kontraktu są narażone na straty finansowe w przypadku, gdyby kontrahent nie mógł wywiązać się ze swoich zobowiązań.


• Wrażliwość na zmiany rynkowe: Instrumenty pochodne są podatne na różne czynniki, w tym zmiany czasu wygaśnięcia, koszty utrzymania aktywów bazowych czy stopy procentowe, przez co trudno jest dokładnie ustalić ich wartość w odniesieniu do aktywów bazowych.


• Ryzyko wynikające z braku wartości wewnętrznej: Instrumenty pochodne nie mają żadnej wartości wewnętrznej, w związku z czym są podatne na nastroje i ryzyko rynkowe, co z kolei może skutkować wahaniami cen oraz wahaniami płynności, które nie wynikają wprost z notowań aktywów bazowych.


• Ryzyko wynikające z zastosowania dźwigni finansowej: Instrumenty pochodne są w większości instrumentami lewarowanymi – mogą więc przynosić wyższe zyski, ale niosą ze sobą również ryzyko większych strat. Takie instrumenty pochodne są podatne na gwałtowne i znaczne spadki wartości, zwłaszcza w sytuacji niestabilności na rynku.

Jak handlować instrumentami pochodnymi z Plus500

Przystąpienie do handlu kontraktami na różnice kursowe (CFD) na Plus500 jest proste – wystarczy kilka kroków. Aby rozpocząć swoją podróż handlową CFD, wykonaj poniższe kroki:

1. Wybierz metodę handlu kontraktami CFD:
   Określ, jaki rodzaj kontraktów CFD dostępnych na platformie Plus500 Cię interesuje. Plus500 oferuje szeroki wachlarz produktów CFD, w tym kontrakty na akcje, indeksy, towary, forex i opcje. Przy wyborze kontraktów CFD, którymi chcesz obracać, weź pod uwagę swoje cele inwestycyjne, poziom tolerancji ryzyka oraz poziom wiedzy na temat danego rynku.


2. Zapoznaj się z rynkiem CFD:
   Zanim przystąpisz do handlu kontraktami CFD, poświęć czas na zapoznanie się z samym rynkiem kontraktów CFD. Poznaj rodzaje dostępnych kontraktów CFD, zapoznaj się z informacjami rynkowymi, strategiami handlowymi oraz technikami zarządzania ryzykiem. Plus500 zapewnia zasoby edukacyjne, w tym artykuły, filmy i samouczki, które pomogą ci lepiej zgłębić tajniki handlu kontraktami CFD i dowiedzieć się, jakie ryzyko się z nim wiąże.


3. Załóż i zweryfikuj konto Plus500:
   W celu przystąpienia do handlu kontraktami CFD na Plus500, otwórz konto i zweryfikuj swoją tożsamość. Proces zakładania konta jest szybki i prosty – musisz jedynie podać podstawowe dane osobowe i dopełnić procedur weryfikacyjnych Plus500. Po pomyślnej weryfikacji możesz wpłacić środki i przystąpić do handlu kontraktami CFD.


4. Opracuj własną strategię handlu kontraktami CFD:
   Przed zawarciem pierwszego kontraktu CFD opracuj kompleksową strategię handlową, która uwzględni Twoje indywidualne cele finansowe i poziom tolerancji ryzyka. Pamiętaj o kwestiach takich jak punkty wejścia i wyjścia, wielkość pozycji, dźwignia finansowa czy rozwiązania w zakresie zarządzania ryzykiem. Opracowanie przemyślanej strategii handlowej pomoże Ci w podejmowaniu świadomych decyzji i sprawnym nawigowaniu po dynamicznym rynku kontraktów CFD.


5. Rozpocznij przygodę z handlem kontraktami CFD:
   Gdy już wybierzesz preferowaną metodę handlu kontraktami CFD, zapoznasz się z zasadami funkcjonowania rynku, otworzysz i zweryfikujesz swoje konto Plus500 oraz opracujesz strategię handlową, możesz przystąpić do handlu! Zaloguj się na swoje konto Plus500, przejdź do platformy tradingowej i zacznij wykonywać zlecenia na kontraktach CFD w oparciu o przyjętą strategię. Uważne monitorowanie swoich transakcji, adaptowanie się do warunków rynkowych i ciągłe poszerzanie swojej wiedzy oraz doskonalenie strategii to klucz do długoterminowego sukcesu.

Podsumowanie

Podsumujmy: pod terminem „finansowe instrumenty pochodne” kryje się wieloaspektowy ekosystem instrumentów zaprojektowanych z myślą o efektywnym zarządzaniu ryzykiem, spekulowaniu na zmianach cen rynkowych i optymalizowaniu strategii inwestycyjnych. Instrumenty pochodne oferują szereg korzyści – są opłacalne, stanowią skuteczne rozwiązanie hedgingowe i gwarantują niezmienność ceny. Z drugiej strony handel nimi nierozerwalnie wiąże się z ryzykiem związanym m.in. z wyceną, niewypłacalnością drugiej strony kontraktu czy wrażliwością na zmiany rynkowe.

Pomimo tych wad, instrumenty pochodne pozostają integralną częścią współczesnego krajobrazu finansowego, oferując rozwiązania pozwalające na skuteczne nawigowanie po złożonym i dynamicznym środowisku globalnych rynków finansowych. Aby odnieść sukces w handlu instrumentami pochodnymi, musisz mieć gruntowne rozeznanie w rynku, sumiennie zarządzać ryzykiem i stale zdobywać nową wiedzę – bez względu na to, czy handlujesz kontraktami futures, opcjami, swapami czy kontraktami na różnice kursowe (CFD).

Plus500 oferuje przyjazną platformę do handlu kontraktami CFD, która pozwala wykorzystywać nadarzające się okazje rynkowe przy jednoczesnym skutecznym zarządzaniu ryzykiem. Traderzy, którzy będą stosować się do opisanych kroków, mogą śmiało wkroczyć w świat handlu kontraktami CFD, by czerpać korzyści z elastyczności i potencjału, jaki drzemie w instrumentach pochodnych i realizować w ten sposób własne cele finansowe.

Pytania i odpowiedzi

Czy kontrakty CFD są klasyfikowane jako instrumenty pochodne?

Tak, kontrakty CFD (kontrakty na różnice kursowe) należą do instrumentów pochodnych.

Jakie są główne rodzaje finansowych instrumentów pochodnych?

Główne rodzaje finansowych instrumentów pochodnych to: kontrakty futures, opcje, swapy i kontrakty na różnice kursowe (CFD).

Dla jakich rynków bazowych oferowane są instrumenty pochodne?

Finansowe instrumenty pochodne funkcjonują w oparciu o różne rynki bazowe, w tym rynki akcji, obligacji, towarów, par walutowych, jak również w oparciu o stopy procentowe i indeksy giełdowe.

Czy instrumenty pochodne są instrumentami lewarowanymi?

Tak, handel instrumentami pochodnymi często wiąże się z wykorzystaniem dźwigni finansowej, co może przekładać się zarówno na wyższe zyski, jak i wyższe straty.

Gdzie mogę obracać instrumentami pochodnymi?

Obrót instrumentami pochodnymi odbywa się zarówno na giełdach, takich jak Chicago Mercantile Exchange (CME), jak i na internetowych platformach tradingowych, których przykładem jest Plus500.

Jakie są przykładowe instrumenty pochodne?

Przykładowe instrumenty pochodne to: kontrakty futures, opcje, swapy i kontrakty na różnice kursowe (CFD).